dinsdag 6 mei 2008

De monding: Genne, in het noorden.

5 mei 2008. Bevrijdingsdag en weer prachtig weer. Het navigatiesysteem staat weer op het punt waar grootvader geboren zou zijn. We weten niet zeker welke boerderij het is en parkeren weer, heel nauw, voor de monding. Ik zie dat bij de boerderij daar de deuren open staan en al ‘hallo’ roepend loop ik er naar toe. Twee mannen zitten lekker lui geleund aan een eettafel. Op mijn woorden ‘mag ik u wat vragen’ reageren ze met een grote glimlach. Als ik ze uitleg dat ik op zoek ben naar de geboorteplek van grootvader Hendrik Aalbers, reageren ze met ‘dus u bent er één van Aalbers, van Hendrik uit Hasselt?’ ‘Nee, een kleindochter van Anton uit Kampen’. Die kennen ze niet, maar de Aalbersen zaten een paar boerderijen verderop langs de dijk. We proberen nog al lachend de stamboom wat verder uit te rafelen en ik hoor van een jong gestorven boerenzoon, waardoor de boerderij nu beheerd wordt door een dochter. Ik bedank voor alle informatie en we rijden naar het noorden. Hoewel bij de boerderijen daar ook alle deuren aan de achterkant van het erf openstaan, kan ik geen mens ontdekken. We komen terug.

Via Hasselt rijden we
Genne in. Het noordelijke gedeelte van de monding van de Vecht. Onvoorstelbaar mooi gebied. Een schitterende, smalle weg langs de rivier. Prachtige boerderijen liggen er werkelijk verstopt tussen de knotwilgen, het riet en bomen. Ik heb op de kaart en google maps gezien dat er een veer is, voor fietsers en daar rijden we naar toe. Er staan een aantal auto’s geparkeerd. Duidelijk mensen die met de fiets over zijn gestoken of aan het vissen zijn. We zijn hemelsbreed denk ik zo’n drie kilometer van de A28 vandaan, maar het is er doodstil en zo ontzettend mooi.


Dan gaat het richting de Agnietenberg. Ik heb gisteren na thuiskomst ontdekt dat het niet alleen een camping is, maar een restaurant met een wintertuin en een terras. We gaan twee keer onder de A28 door, die autobaan die tegenwoordig bij Zwolle ook eeuwig dicht lijkt te staan. Dan passeren we het Bergklooster van Tomas van Kempen (Thomas à Kempis) die het boek, dat na de bijbel het meest verspreid werd, Over de Navolging van Christus schreef. Daar ligt ook een begraafplaats met oorlogsgraven van het Gemenebest. Een passende plek op deze bevrijdingsdag. Uiteindelijk zetten we ons aan tafel op het terras van de Agnietenberg. Tussen de bomen, bij fluitende vogels en er is geen auto te horen. Lekkere koffie en een ijskaart met ‘ijs van de boerderij waar men de melk direct met uitsluitend natuurlijke grondstoffen verwerkt.’ Er is zelfs suikervrij ijs……… Niet veel gewandeld vandaag, dus met zo’n kaart blijf je daar slank en gezond bij!

Geen opmerkingen: